We hadden heel ambitieuze plannen voor vandaag... Gisteravond voor het slapen gaan samen gemaakt.

De wekker op half zeven gezet, Eerst een frisse duik in het zwembad, Anne daarna rondje hardlopen door de stad, samen ontbijten en op tijd in de ochtend op pad om eerst de kathedralen van binnen te bekijken en vervolgens de boot te nemen richting Suomenllina....

De realiteit?

Door de wekker heen geslapen, half tien wakker geschrokken, snel in de kleren met pet op ons hoofd om de ongekamde haren te camoufleren richting ontbijt waarna douchen en aankleden. Kortom... het is inmiddels half twaalf en de dag gaat nu pas beginnen.

Niettemin is het stralend weer. De wandelschoenen zijn aangetrokken en we gaan zien wat de dag ons brengt. Voor we daadwerkelijk de deur uitlopen strijken we in de hotellounge even neer om een ansichtkaart te schrijven aan beide oma's. Vroeger dood normaal, tegenwoordig een bijzonder fenomeen. Deen vroeg zich af hoe lang het dan duurde voor je antwoord kreeg.... Dat is niet de bedoeling van een ansichtkaartje sturen schat! Het was gewoon voor de leuk om te laten weten dat je het leuk had op vakantie en je vanaf je vakantieadres nog steeds aan je vrienden/vriendinnen, vader, moeder, oma/opa of wie dan ook, dacht. Na het schrijven van de kaarten lopen we het gebouw in waar met koeienletters POSTI opstaat om postzegels te halen. Posti betekend "Post", dachten wij....Er bleek van alles in het gebouw te zitten maar geen postkantoor. Op het station hebben we prijs. Paar postzegels, 7 euro 50. Een kaartje naar het thuisfront sturen is dus ook niet meer wat het ooit geweest is! Effin, nog voor we het station uitlopen zijn we elkaar al kwijt. Best knap! Op zich redelijk relaxt wanneer kind 17 jaar is ipv 5 dus loop maar gewoon richting markt en haven aangezien het plan Suomenlinna is, dan komt het vast goed.

De dag is zon overgoten en met de oranje tentjes ziet de markt er heel gezellig en feestelijk uit. De markt is een nice place to be. Bij de oranje tentjes wordt eten verkocht. Echt enorme bakken met prachtig kleurend fruit en mooi gerangschikt. Precies en netjes zijn de Finnen wel. Kunnen we in Nederland nog wel wat van leren! Bij sommige oranje tentjes staan ook gezellige zitjes waar je heerlijk een visje of iets dergelijks kan eten. Aan het einde van de markt vind je de witte tentjes waar je allerlei prullaria kan komen zoals sieraden, Finse gebreide of bontmutsen, sjaals en vesten en sommige tentjes staan vol met souveniers die zo vreselijk zijn dat je er eigenlijk niet mee gezien wil worden. Niettemin blijft het wel leuk om in zo'n tent rond te snuffelen.

Door een appje van het thuisfront in de gezamenlijke familieapp, waar het bericht wordt gedeeld dat het in Nederland overheerlijk aan het regenen is, volgt een mededeling van Deen dat hij bij de rivier loopt en van Anne dat ze over de markt loopt. Dankzij het bericht uit NL weten we in ieder geval even van elkaar waar we ons bevinden! Tijd om elkaar weer op te zoeken. We spreken af bij de kathedraal. Maar dan wel weer op z? Matti's

Anne heeft het nl over de Uspenski kathedraal en Deen heeft het over de Helsinki kathedraal. Ja zo blijf je elkaar lang zoeken inderdaad. Anne besluit de kant van Deen op te gaan. De kathedraal hebben we gisteren al gezien maar vandaag willen we deze ook van binnen bekijken. Het gebouw is enorm. Zodra je ervoor staat voel je je een immens klein wezentje... Niettemin is het een prachtig gebouw.

Boven aan de trap (best een dingetje wanneer je hoogtevrees hebt) is het wachten op Deen. Hoe knap ook, maar zelfs in en om de Helsinki Kathedraal blijken we elkaar niet te kunnen vinden. Weet je wat.... doe allebei je ding, zolang we rond de kathedraal blijven lopen we elkaar vanzelf tegen het lijf.

Van binnen is het best ok. Het is mooi en de sfeer is sereen. Maar eigenlijk best klein. Aan de buitenkant is de kathedraal zo enorm en wanneer je binnen staat denk je eigenlijk .... "is dit het" ?

Het kerkorgel wordt getest dus een beetje kerkelijke sfeer krijg je wel mee. Wij zijn helemaal niet kerkelijk opgevoed maar op de een of andere manier blijven kerken/kathedralen een enorme trekpleister voor ons. Altijd de drang om naar binnen te willen en de sfeer te snuiven. Wanneer je in een kerk staat en het orgel speelt is dat toch indrukwekkend en geeft een bijzonder gevoel.

Buiten boven aan de trap komen we elkaar eindelijk weer tegen. Toevallig zoeken we hetzelfde plekje uit om even te gaan zitten en het uitzicht te aanschouwen dus zitten we prompt weer naast elkaar. Mooi zo. Kunnen we samen verder op pad!

Wat trouwens die Alexander II betreft .... De man op het standbeeld voor de Helsinki kathedraal ... Dat is een Russische tsaar. Hij was eveneens koning van Polen en Groot Hertog van Finland. Geboren in 1818 en overleden in 1881. De man had vast iets met éénen en achten. Onder de Finnen was Alexander II erg geliefd. Hij zorgde voor veel hervormingen oa emancipatie van de Russische lijfeigenen, hervorming van het gerechtelijk apparaat waarbij ook de rechters gekozen werden, afschaffen van lijfstraffen, invoeren van militaire dienst, bevorderen van universitaire opleidingen, afschaffen van privileges voor mensen van Adel en nog veel meer. Best een democratische man zo te horen...In de tijd stond hij bekend als Alexander de bevrijder.

Tijdens de wandeling alleen (nadat we elkaar in het station kwijt waren geraakt) had Deen de Finse bank ontdekt met daarvoor het stambeeld van Johan Vilhelm Snellman. Hij staat er op dat we er heen gaan om het te bekijken. De goede man, Snellman, was filosoof, journalist, politicus en wellicht nog veel meer. Geboren in Stockholm/Sweden in 1806. Nadat de Russen Finland hadden overgenomen verhuisden zijn ouders naar Finland. Na alle studies mengde de man zich in van alles en nog wat waarna hij in de politiek bleef hangen . Halverwege de 19e eeuw werd hij minister van Financiën en was zijn populariteit enorm. Oa de Finse mark werd geïntroduceerd door Snellman. Hij is van grote betekenis geweest voor de Finse indentiteit.

But...back to today... het standbeeld van Snellman zit vol kogelgaten! Gevolg van een bombardement en schietpartij in 1944. De geschiedenis van de man op zich is interessant, maar voor Deen blijken de kogelgaten, veroorzaakt door een bombardement en schietpartijen tijdens WO II net iets interessanter, of wellicht is het verhaal wat spannender!

Na ons bezoekje aan meneer Snellman en het bezichtigen van een, wat we er uit op kunnen maken, parlementsgebouw, wandelen we terug richting de Uspenski Kathedraal. Voor we op de boot stappen naar Suomenlinna willen we die nog even van binnen bekijken.

Onder aan de Kathedraal aan een tafeltje in een taverne om wat vocht en een snack naar binnen te werken waarna we de trappen oplopen naar de ingang. Met de zon die vol aan het schijnen is ziet de Kathedraal er vandaag veel stralender uit dan gisteravond. De gouden puntjes blinken alsof ze net gepoetst zijn. We blijken niet de enigen te zijn die daar vol aan de deur staan te rammelen om naar binnen te komen. Maar het ding zit echt potdicht.

We snappen er niets van. Samen met nog een riedel andere mensen lopen we de trappen weer af en lezen uiteindelijk op het bordje dat de Kathedraal op maandag is gesloten. Ok, morgen nieuwe ronde nieuwe kansen. Op, met de benenwagen richting de opstapplaats voor de boot naar Suomenllina