De bus halen om in Riga te komen blijkt nog even een ding. Na al de nodige oponthoud om de auto van binnen en buiten gewassen te krijgen is het zaak de juiste bushalte of station te vinden.
we gingen uit van het grote busstation in Tallinn, maar wanneer we de naam van de opstapplaats op Google invoeren komen we elders uit. Het is een gekke naam. Vana Paaskaa met allemaal puntjes op de a’s.
We gaan terug naar de dame bij Green Motion om het haar te vragen.Zij weet het eigenlijk ook niet en zoekt het op haar laptop op. Ze zegt dat het een kwartier buiten het centrum is en we even met een taxi moeten gaan. Dat waren we al van plan want de Bolt is onderweg.

We stappen in en laten de chauffeur ons busticket zien. Hij vraagt of het adres wat wij bij de aanvraag op hadden gegeven dan wel klopt. Ja dat denken wij wel want Google geeft dit op wanneer wij de naam invoeren. De man begint te rijden en vraagt mij een bepaald punt met concreet adres te zoeken. Ik doe mijn best een aangrijpbaar punt te vinden maar de naam wat op het ticket staat bevindt zich volgens Google in verlaten gebied. Geen enkel vast punt van straat, een restaurantje, winkel of wat dan ook te vinden. De chauffeur raakt geïrriteerd. Ik raak ook geïrriteerd. Dat vana- Paaskaa, met allemaal puntjes op alle a’s is namelijk een gebied, zegt de chauffeur. Dat is geen plaats/plek. Het is inmiddels half vijf en over vijftig minuten gaat die bus. Stress in de keet. De man geïrriteerd, ik geïrriteerd en als Deen zich er ook mee begint te bemoeien is de chaos in de auto compleet. Iedereen in de auto denkt dat de ander niet begrijpt wat ie vraagt of zegt en iedereen roept naar elkaar dat ie er niets van snapt en houdt tegelijkertijd de eigen mobiel met daarop de Google map kaart voor de ander zijn neus. Kortom, een rijdend gekkenhuis midden op de weg! Na enkele minuten is het voor iedereen wel duidelijk dat niemand het begrijpt of weet en we elkaar niet moeten verwijten maar het boekingskantoor gewoon een oen is. De man snapt dat ik het echt niet weet en geen info heb gekregen, en ik begrijp dat de man gefrustreerd raakt omdat hij geen idee heeft waar hij heen moet. Halverwege dat gebied, met die naam waar op alle a’s puntjes staan, besluiten we terug naar het enige grote internationale busstation te rijden om navraag te doen. De man haast zich voor ons, zet de auto met piepende remmen tot stilstand en zegt: “ you run tot de information, I’ll wait”.
Ik zet het op een sprint. ren een deur binnen en sta in een gaarkeuken, ren deur uit naar de andere hoek en sta in een kiosk. De vrouw achter het loket ziet de stress op mijn gezicht. Ze legt haar hand op mijn schouder, keep calm, en zegt mij waar ik heen moet. Opnieuw trek in een sprint naar de andere kant en kom in een hal waar aan het eind een loket is. Buiten adem leg ik de dame uit dat niemand schijnt te weten waar onze opstapplaats is, inmiddels is het kwart voor vijf en over 35 minuten ( ook nog 20 minuten voor vertrek aanwezig zijn) vertrekt de bus.
je hebt een verkeerd ticket, zegt de dame. Deze opstapplaats is de tweede stop van deze rit. Maar gelukkig… ze schrijft op een briefje dat we hier op perron 8 om 17:00 op de bus naar Riga mogen stappen en tegen de chauffeur moeten zeggen hoe de vork in de steel zit.

Ik ren terug naar waar de Bolt chauffeur mij eruit heeft gegooid, kan in de haast de wagen niet meer vinden maar gelukkig zien hij en Deen mij. We kunnen hier dus blijven en over 15 minuten opstappen. Pfff, opluchting! We geven de man een vette fooi voor het ongemak, het geduld en meedenken cq helpen.

De bus komt eraan, we gooien de koffers in het ruim en stappen met ons ticket in. Die wordt gescand en het apparaat geeft rood. “ wrong ticket” zegt de norse dame. Ik zeg:, nee nee, het is de goede maar een station te vroeg. Zie hier het briefje van de dame achter het loket.
“No, wrong ticket”. En ze herhaalt nog zes keer, laat het rode kruis op haar apparaat demonstratief zien en schudt met haar wijsvinger heen en weer. Dan wijst ze naar het tijdstip van vertrek 17:20 uur. “ You see, wrong ticket”. Ze wil ons er niet doorlaten. Krijg wat… ik laat mij niet wegsturen. Zwaar geïrriteerd begin ik haar toe te spreken en vergroot het ticket op mijn IPhone. “ This is the right bus, you scan the ticket from Vana-huppeldepup. Because you will stop there at 17:20, so this is the right ticket for the right bus.”. Ze kijkt mij aan en als blikken konden doden… Maar ze toetst de andere opstapplaats op haar apparaat in, scant het ticket en zowaar geeft het apparaat groen. Zo, steek die maar in je zak. Doorlopen en zitten, vanavond zijnwij in Riga!

De reis verloopt verder helemaal chill, stoelen die languit kunnen, entertainmentsysteem, gratis koffie en water aan boord en de door Deen verzorgde zak met proviand. We freubelen war op ons schermpje of kijken een filmpje en voor we er erg in hebben zijn we de grens over.
Helemaal prima reizen zo met die Flex Epress. De bus mag van mij ook zo doorrijden naar 010. Ik zit helemaal goed zo.

Even na half tien stopt de bus in Riga en gooit de chauffeur iedereen eruit. Ik sprint snel langs de wc waar ik 50 cent moet betalen. Ik heb geen muntjes meer en de dame achter het schamele loketje is onverbiddelijk… Dan plas je maar in je broek! Aangezien ik het bijna de hele busreis al ophoud zit er niets anders op dan geld pinnen. Ik kom terug met een briefje van 50…Ik verwacht een zuchtende dan wel boze blik maar de dame telt rustig, terwijl ze aan het bellen is, 44,50 wisselgeld uit. Achter mij begint een man te lachen. Ik kijk om en zie dat hij ook met een briefje van vijftig in zijn handen staat. Ik zeg… ook jij veel succes met 44,50 aan muntgeld. In iedergeval weer ruim kleingeld voor tip/ fooi voor de taxidrivers enzo.

We zijn goed moe en besluiten een Bolt te bestellen i.p.v. over de kinderkoojes met de rolkoffers te banjeren. Het blijkt een verkeerschaos in Riga te zijn. De taxichauffeurs, we hebben drie keer opnieuw moeten reserveren, komen er niet doorheen. We besluiten lopend te gaan. Dat half uurtje kan er ook nog wel bij.

We ondervinden een soort van cultuurshock na anderhalve week Finland en Estland waar het na half tien in de avond bijna uitgestorven is. Riga is levendig en druk. Zeker heel gezellig, maar we moeten weer even schakelen. We checken in, pakken een snelle snack bij de Mac en gaan lekker slapen. inmiddEls bijna middernach. Morgen genieten van onze nieuwe bestemming.