Het gestolen appeltje uit de boom blijft hier in Haapsaluu

Vanmorgen wel wat moe nadat ik gisteravond tot laat de laatste drie dagen heb zitten plannen en boeken. Hoe brak ook, ik schiet in mijn badpak en duik het zwembad in waarna ik nog een kwartiertje op de verwarmde stoelen in de stilteruimte ga liggen relaxen waarbij je een prachtig uitzicht hebt op de zee.
Opgewekt na het Spabezoek trek ik Deen uit bed en gaan we samen ontbijten. We laten het ons smaken. De komende uren zullen we druk bezig zijn met reizen dus we nemen het nog even van het goede eten (want geen idee of we in de gelegenheid komen om normaal te kunnen eten vandaag), de chille sfeer en rust. Inmiddels is het bijna half 1. We staan startklaar en vertrekken richting Tallinn om daar te gaan wisselen van vervoersmiddel. Uit de auto en de bus weer in.

Ik rijd, Deen maakt een plan voor Riga. Goede verdeling!
Het plan omvat “ bezoek aan de Zoo”, en verder zien we het wel. Ok, get it! Helemaal goed!

We rijden nog even het dorpje in voor een laatste blik. Deen loopt zijn eigen rondje en ik ga nog een winkeltje in om de befaamde modderzeep te halen die goed voor je huid is. Althans, dat wordt gezegd. Ik stop de blokken zeep in mijn tas, app Deen dat ik klaar ben en bij de auto op hem wacht. We komen te gelijkertijd bij de auto aan, springen er in en rijden dan weg nr 4 richting Tallinn op waar we het met wel 70 kilometer per uur op een scheuren zetten. We zijn mooi op tijd. Verwachte aankomst in Tallinn is half drie. Mits geen oponthoud, maar die verwacht ik niet aangezien we tot op heden zelden tegenliggers tegen zijn gekomen.

Wat het Tjaikovski bankje betreft, dat hebben we toch even opgezocht. Tjaikovski had/heeft in een compositie, de zesde symfonie, een beroemd Ets lied opgenomen. Dat blijkt dus de relatie met Estland en/of Haapsaluu te zijn. ik weet niet wat die zesde symfonie is maar ik ga het muziekstuk zeker opzoeken en luisteren.

Verder blijkt dat Haapsaluu, de zomerresidentie was van Tsaar Alexander II. Die man van het standbeeld op het plein voor de Helsinki Kathedraal, geliefd bij de Finnen, groot Hertog van Finland en Koning van … ben het even kwijt. Goed, dat was even ter info.

“Het kuuroord van Haapsaluu uit 1900. Haapsaluu is kennelijk altijd al een kuuroord geweest en nog steeds beroemd als kuuroord.”

Onderweg is het weer een en dezelfde uitzichten. Groen, groen, groen en groen. Veel bomen en bij tijden een groot goudgeel veld, vermoedelijk graan of koren. Dus ook deze route is weer een groot natuurpark. En toch…, net wanneer je denkt, “ nou heb ik het wel gezien” , zie je toch weer iets wat je nog niet hebt gezien. De natuur in Estland is en blijft prachtig. Dorpjes in het binnenland beslaan over het algemeen slechts enkele huisjes. Je treft plaatsnaamborden langs de weg aan maar ziet vaak alleen maar bos. Het enige waar je uit op kan maken dat er mensen in het dorpje wonen is doordat je twee of drie brievenbussen aan een zandweg ziet staan die op de snelweg uitkomt. Het andere uiteinde van het zandpad verdwijnt in het donkere bos. Bewoners moeten dus uit de wildernis vandaan komen om hun post op te halen. Voor de dagelijkse beweging uitermate goed. Maar het zou toch niets voor mij zijn.

Wat wij ook bijzonder vinden is dat het stikt van de ooievaars. Helaas krijgen we ze net niet op de foto doordat we ze te laat zien en er dan al voorbij zijn eer we de camera paraat hebben. Maar de ooievaars lopen hier bijna bij bosjes in de berm langs de weg, en wanneer je ergens hoog op een paal een ooievaarsnest ziet, is deze altijd bewoond door een ooievaarspaar. Wij hadden echt geen idee dat de populatie van deze vogel, die wij in Nederland toch best bijzonder vinden, in Estland zo groot is.

Even na half drie komen we in Tallinn aan. Ik tank gelijk de auto, maar de wasstraat, die we de hele vakantie bij bosjes tegenkomen, is nu nergens te vinden. We zoeken ons het apenzuur waarna we het op Google Maps invoeren die ons vervolgens naar een aftandse afspuitschuur stuurt. Ik besluit maar naar Green Motion, het verhuur bedrijf te rijden. Heb het helemaal gehad en besluit dan maar die 40 euri schoonmaakkosten te betalen. Ik baal dat we zo op tijd waren maar vervolgens zoveel tijd verloren zijn. We moeten ook de bus naar Riga nog halen. Onderweg naar Green Motion zie ik een groot tankstation met stofzuiger en wasstraat.. Top. Geen 40 euro schoonmaakkosten via Green Motion maar 20 euro via zelfservice. Scheelt weer de helft. We kopen een ticket, stofzuigen heel de auto brandschoon, piepen voor in de wasstraat waarbij de meneer die stond te wachten ons attendeert dat hij toch echt eerst aan de beurt is, maar na uitleg dat de tijd voor ons inmiddels dringt en we vriendelijk glimlachen strijkt de man zijn hand over het hart. Ik rijdt de wasstraat in, Deen haalt ondertussen koffie en wat te happen voor onderweg, wat na zijn terugkomst een tas vol met chocolade en chips blijkt te zijn, en we leveren de auto, die er spik en span uitziet, in. Blinkt als een tierelier, je kan je haar er in kammen!

De dame van het kantoor komt gelijk naar buiten om te vragen hoe het met ons gaat en hoe de trip door Estland is geweest. Ik verontschuldig mij dat ik net iets te laat ben maar ze wuift de verontschuldiging weg. “ I knew you would come and bring the car” ! We zien er dus betrouwbaar uit aan haar reactie te horen. Dat geeft een goed gevoel. Ze wierp op afstand een snelle blik in de auto en zei dat alles er picobello uit ziet En ze de deposit terug stort. Mooi. Zorg minder.
Ze kletst nog even met Deen over hoe het in Narva was. “ I told you…” zei ze met een glimlach.
Deen zegt ook dat hij het opvallend vIndy hoeveel Oekraïnse vlaggen er in Estland wapperen En dat hij onder de indruk is van de solidariteit van de Esten aan Oekraine.

De dame zegt dat dat klopt maar dat de Esten ook kunnen overdrijven. Toen de oorlog net uit was gebroken hing alles vol met vlaggen. Hele muren, straten en gebouwen waren volgehangen en vol geplakt met de vlaggen. De overheid was er klaar mee en zei dat ze in Estland even normaal moesten doen. Solidariteit is ok, maar wij zijn geen Oekraïne, wij zijn Estland. Enough is enough, waarna de overheid de overkill aan vlaggen heeft verwijderd. We moeten er een beetje om lachen. Effin, ik drink die hele bel koffie leeg die Deen voor mij had gehaald toen ik in de wasstraat stond, en bel een Bolt om ons naar het busstation te brengen.
Vanuit Helsinki hebben we een goede rondedoor Estland gedaan. Veel gezien, veel gedaan en ook wel veel geleerd over Esten zelf, hun land, hun geschiedenis. Het is anders maar leuk. Niettemin is het ook mooi geweest. Op naar Riga.