We slaan de gordijnen open en de zon straalt ons tegemoet. Mooi, dit wordt een heerlijk dagje, de regen van Parnu zijn we vergeten! Ik spring mijn bed uit, trek mijn badpak aan en ga richting zwembad. Ik verschijn in de deuropening van de lange gang waar zich alle kuurkamertjes bevinden. Aan het einde is namelijk het zwembad. Een hele batterij aan oude mensjes, wachtend op de stoeltjes in badjas tot ze voor hun kuurbehandeling worden geroepen, draaien hun hoofd mijn kant op en kijken mij strak aan. Ik, met een big smile on my face omdat ik zin heb in de dag! Zij, met de mondhoeken op tien voor half acht waarbij de een nog chagrijniger kijkt dan de ander! Je kan maar zin hebben in je verwenkuurtje. Of niet. Effin, na chagrijn nummer twaalf ben ik gestopt met good morning te zeggen.

Ik zwem mijn kilometertje, bijna, want bij de laatste 50 meter moet ik eruit omdat de zwemyoga voor bejaarden begint. Terug in de kamer trek ik Deen zijn bed uit en gaan we ontbijten. Onderweg naar het restaurant wordt er nog iemand vanwege hartproblemen met een ambulance opgehaald dus het is echt een bruisend gebeuren hier.
We besluiten na het ontbijt lekker door het bos, langs de zee en door het dorp te gaan wandelen. Ieder doet eerst even lekker zijnerven wandeling of wat dan ook, en ergens in de middag treffen we elkaar in het dorp.
ik loop het bos in en tref het bord waarop een wandelende dame met kind staat afgebeeld. Bijzonder. Voetpad voor moeder en kind? Vaders met kind mogen hier niet Wandelen? Of wandelen vaders in Estonia nooit? Apart!

Wat eigenlijk net zo bijzonder is, is dat we dezelfde afbeelding ook tegen zijn gekomen op de driehoekige pas op borden langs de snelweg. Naast de borden “ pas op voor overstekende rendieren” , stonden ook de borden “ pas op voor lopende moeders met kind” ! Echt heel bijzonder!

Effin, ik neem een wandelpad die richting het water gaat. Je hoort de krekels in de velden, de vogels tjilpen in de lucht en de wind ruizen. Verder is er geen geluid. Het is heerlijk. Ondanks er toch best veel wolken zijn voelt de zon heel warm. Zodra je even uit de wind bent zelfs te warm. Het is genieten en the right place to ben om even helemaal te rust te komen.

Onderweg kom je langs het trein museum. Het is het oude station van Haapsaluu die stil is gelegd en waar ze op de resterende stukken spoor oude treintoestellen hebben gezet. Gratis en voor niets loop je er doorheen. Super leuk om even te zien.

En de oude Sovjet trein mag niet ontbreken uiteraard!
De wandeling gaat verder langs de zee. Eigenlijk heb ik geen idee waar ik precies uitkom maar spectaculair groot is het hier niet dus uiteindelijk zal ik het centrum echt wel bereiken.. ook hier tref je weer de houten gekleurde huisjes aan. Oud, maar wel vrolijk. Wat dat betreft zou je denken dat de mensen ook vrolijk zijn, maar niets is minder waar. We hebben hier, zowel in het hotel als op straat of in het restaurant, nog niemand gezien met een blije blik of glimlach op het gezicht. Zelfs de receptionist van het hotel en het personeel bij het ontbijt staan met een strak verbittert gezicht. zelfs al knik je een glimlach toe, er komt geen glimlachje terug. Of het the way of live is hier…, geen idee. Maar we krijgen niet echt het idee dat de mensen hier gelukkig zijn.

Eenmaal in het dorpje kan een bezoek aan de ruïne niet ontbreken natuurlijk. We hebben ook nog helemaal geen kastelen gezien tijdens deze reis :), dus een bezoek is wel op z’n plaats!
Ook hier mag je gratis en voor niets doorheen lopen. Haapsaluu Castle stamt uit de 13 e eeuw. Dus Tartu mag dan wel heel oud zijn ( uit de 11e of 12e eeuw), Haapsaluu is ook heel erg oud en scheelt daarin niet veel met Tartu.

Het kasteel en de muren zijn echt enorm. Het is. Iet meer zo goed in tact zoals in Rakvere, maar het is zeker de moeite waard om te bezoeken cq er doorheen te wandelen.

Inmiddels belt Deen dar hij ook vlakbij het dorpscentrum is en vraagt waar we af zullen spreken. We treffen elkaar op een terrasje van een patisserie en nemen een drankje met een Paas croissantjes. We lopen samen nog een stukje door het dorp, scoren een flesje wijn met een enorme zak chips en nemen deze mee naar een chill plekje aan het water. Naast een appelboom aan het water strijken we op een bankje neer en genieten van een glaasje pinot grigio en wat kaaschipjes.

En nog even een appeltje uit de boom pikken…

De rest van de dag houden we het ook lekker relaxt. We gaan zo heerlijk de Spa in en zoeken daarna op ons gemakje een lekker restaurantje uit. Komt helemaal goed met ons!